Linda, ik ben doodmoe. Ik kan niet meer. Ik ben op. Iedere dag ben ik moe, ik heb overdag rust nodig en krijg ik niet. Hoe moet ik verder? Kan je mij helpen…

De situatie

Moeder is in de 40-er jaren en alleenstaand ouder van 2 jongens van 14 en 10 jaar oud. De scheiding heeft een paar jaar geleden plaatsgevonden. De jongens hebben beiden wat problemen met concentratie en communicatie. Ze luisteren niet zo best, ze leven in hun eigen wereld af en toe en ze vragen heel veel aandacht en energie. Dat is wat ik hoor tijdens het gesprek.

Het probleem

Ligt niet bij de jongens. Die zijn zoals ze zijn. Geworden door opvoeding en voorbeeld gedrag vanuit de omgeving en media. Natuurlijk is het makkelijk om een label te plakken op de jongens. Alleen lost dat het probleem op? Het probleem is namelijk de oorzaak van het gedrag van beide kinderen. Een label verandert niet hun gedrag noch de oorzaken. Het geeft alleen een mogelijke benaming aan het soort gedrag. Is dat belangrijk? Niet in mijn optiek. Want sommigen hebben een label die onjuist is in mijn ervaring. En ik kom nog wel eens tegen dat een label gebruikt wordt als excuus voor het gedrag. En daar ben ik het geheel niet mee eens. Enfin, terug naar het onderwerp.

De oorzaak

Het gedrag van de jongens is aan verandering toe. Uit het verhaal hoor ik al dat beide heren bijna continue over de grenzen van moeders heen gaan. De baas in huis zijn inmiddels, in mijn optiek. Welke wordt beaamd na wat vragen. En dat kom ik erg vaak tegen. Als kinderen geen kaders en grenzen krijgen, dan creëren ze hun eigen grenzen en gedrag. Als kinderen alle ruimte krijgen en grenzeloos mogen zijn in hun doen en laten, dan komt het voor dat die kinderen niet leren respectvol om te gaan met anderen. Dan gaan de kinderen zelf bepalen wat ze doen en niet doen. Alleen is dat niet de bedoeling in mijn ogen. Jij als ouder bent verantwoordelijk voor de taak je kinderen een aantal basis normen en waarden aan te leren. Onder andere hoe respectvol met elkaar om te gaan. Zodat op zijn minst het huis een veilige plek is voor alle inwoners. En als je je kinderen niet leert respectvol met onze planeet om te gaan en met diens bewoners….. dan gaan ze dat zelf bepalen. Met allerlei mogelijk negatieve gevolgen van dien.

Conclusie

Beide ouders dienen de kinderen kaders en grenzen te geven. Waarbinnen de kinderen kunnen functioneren, ontdekken en zijn. Dat begint met het aangeven van de eigen grenzen. Dus moeder dient duidelijk te communiceren wat ze wel en niet wilt qua gedrag. Met daarbij een heldere en oprechte uitleg. Dus de waarom vraag dien je eenvoudig te kunnen beantwoorden. Want kinderen hebben informatie nodig om te begrijpen waarom we bepaalde dingen wel doen en niet doen. Zodat ze zelf in staat zijn bewustere keuzes te maken daarin. Als een kind over een grens heengaat, dient het kind geïnformeerd te worden. Moeder dient dus te leren NEE zeggen en te leren hoe op te komen voor zichzelf.

In het kort:

• Moeder loopt op haar tandvlees
• Moeder is machteloos, hulpeloos en heeft een burn-out
• Moeder dient tijd voor zichzelf te maken
• Moeder dient haar grenzen aan te gaan geven (liefst grotendeels dezelfde als de vader van de kinderen, alleen is dat niet altijd mogelijk)
• Moeder dient op te komen voor zichzelf
• Moeder dient NEE te durven zeggen

Hoe

Er zijn een aantal opvoedcursussen die je hier goed bij kunnen ondersteunen. Geweldloze communicatie is zeer handig om jezelf aan te leren. EFT werkt uitstekend bij bovengenoemde punten. En zo zijn er vast nog wel meer oplossingen te bedenken en vinden.

Herken je jezelf in dit verhaal?

Zoek dan hulp. Want jij dient te veranderen om de kinderen te leren hun gedrag te veranderen. Als ouder dien je anders om te gaan met hun gedrag en je eigen gedrag te veranderen. Jij bent hun grote voorbeeld immers.  Ik ben altijd bereikbaar via info@lindakrohne.nl